Ruting w sieciach sensorowych ze względu na ich specyficzną charakterystykę jest problemem bardzo złożonym. Znaczne różnice pomiędzy sieciami sensorowymi a sieciami ad-hoc czy sieciami komórkowymi uniemożliwiają wykorzystanie protokołów rutingu działających w tych sieciach. Na dowód tego stwierdzenia poniżej zostały przedstawione główne powody niestosowania istniejących protokołów rutingu:
Bardzo duża liczba węzłów sieci sensorowych uniemożliwia nadanie każdemu węzłowi globalnego adresu identyfikującego. Dodatkowo takie rozwiązanie wprowadzałoby bardzo duży narzut informacyjny w sieć. Brak identyfikatorów eliminuje możliwość wykorzystania protokołów rutingu z sieci IP.
Węzły sieci sensorowych są bardzo ograniczone pod względem zasobów energetycznych, przetwarzania danych i pojemności pamięci operacyjne dlatego potrzebne jest sprawne zarządzanie zasobami węzłów, czego nie brały pod uwagę istniejące protokoły.
Sieci sensorowe są aplikacyjnie-zorientowane i wymagania stawiane im są zależne od aplikacji, w której są wykorzystywane. Potrzebna jest więc pewna gama protokołów rutingu, które spełnią wymagania konkretnych aplikacji.
Przesyłane dane przez sieci sensorowe pochodzą przeważnie z badań różnych zjawisk i są ze sobą bardzo skorelowane. Można mówić o pewnej nadmiarowości, którą można wykorzystać do bardziej efektywnego zarządzania energią czy wykorzystania dostępnego pasma.
W tradycyjnych sieciach dane są przesyłane z konkretnego węzła do innego konkretnego węzła, natomiast w sieciach sensorowych dane mogą być przesyłane poprzez zapytania o dane posiadające pewien atrybut np. prześlij dane z tych sensorów, w których zmierzona temperatura jest większa niż 40 stopni Celsjusza.
Sensory muszą się samoorganizować, ponieważ są bardzo często rozmieszczane w sposób przypadkowy i działają w sposób niekontrolowany. Cała konfiguracja i organizacja musi odbywać się automatycznie.
Zaproponowany został szereg nowych algorytmów dla rozwiązania problemu rutingu w sieciach sensorowych. Wszystkie te rozwiązania mają na uwadze wymagania aplikacyjne i architektoniczne stawiane przez sieci sensorowe.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.